W państwach prawa praktyka służb specjalnych nie polega na publicznym informowaniu o jakichkolwiek przygotowywanych atakach terrorystycznych itp. – oświadczenia są składane już po ujęciu terrorystów.
Dlatego wypowiedź przewodniczącego KGB na temat „przygotowywanej w naszym kraju prowokacji” w celu „zdestabilizowania sytuacji” można byłoby uznać za działanie czysto propagandowe ukierunkowane na zastraszanie uczestników protestów.
To samo KGB i prokuratura czyniły na początku lat 90. Można przypomnieć, że w lutym 1990 r. przed wyborami do Rady Najwyższej media państwowe nawoływały do rezygnacji z udziału w ogólnokrajowym wiecu, gdyż szykowano się do krwawej prowokacji. Jednak ludzie wyszli, po wiecu przed Domem Rządu, który zgromadził 100 tysięcy ludzi, udali się do centrum telewizyjnego, gdzie zażądali czasu antenowego dla liderów BPF (Paźniak i jego współtowarzysze otrzymali czas antenowy). W listopadzie 1993 roku, kiedy opozycja domagała się dymisji Kebicza i powołania rządu koalicyjnego, również twierdzono, że szykuje się rozlew krwi. Do budynku Rady Najwyższej wprowadzono batalion sił specjalnych – ale, oczywiście, nic się nie zdarzyło.
Już trzeci miesiąc z rzędu masowe demonstracje mają charakter zdecydowanie pokojowy.
Ani liderzy opozycji, ani jakiekolwiek osoby publiczne nie opowiadały się za użyciem siły wobec funkcjonariuszy służb państwowych (chociaż ci ostatni stosują wyjątkowo okrutne metody). Jak słusznie zauważył publicysta Alaksandr Starykiewicz, przejście na metody siłowe postawiłoby protestujących w sytuacji z góry przegranej, ponieważ reżimowy arsenał takich metod jest nieporównywalnie większy.
Nie można jednak wykluczyć, że same służby specjalne przygotowują coś, co wyprowadzi sytuację na zupełnie inny poziom i wtedy ogłoszą, że użycie ostrej amunicji (o czym już mówią przedstawiciele MSW) było krokiem wymuszonym.
Jeśli tak się stanie, to reżim przekroczy granicę oddzielającą kryzys polityczny od wojny domowej.
Przetłumaczone z https://www.svaboda.org/a/30898378.html
